σίνομαι

σίνομαι
σίνομαι
Grammatical information: v.
Meaning: `to rob, to pillage, to destroy, to damage' (ep. Od., Sapph., Ion., X., hell. a. late, also Argos, Crete, Herakleia; Hdt., Hp. also -έομαι; not in Att..
Other forms: very rare in aor.: ἐσίναντο (Hdt.), ἐπεσίνατο (Nic.), προσίναντες βλάψαντες H.
Dialectal forms: rarely with ἐπι-, κατα-, προ-.
Compounds: As 1. member in σιν-όδων, -όδους, -οντος m. name of a fish (Arist., Dorio a. o.), folketymol. for συν- σίνομαι (s. Strömberg 45). Unclear however σινάμωρος approx. `harmful, baneful, wicked, mischievous, sweet-toothed, lustful' with -ία, -έω, -ευμα (Ion., com., Arist. a. o.); because of the short ι not to the verb, but to the noun σίνος; the final fits badly with μωρός, perh. better to ἐγχεσί-μωρος, if taken as `spear-happy' (cf. Leumann Hom. Wörter 272 n. 18).
Derivatives: 1. σίνος n. `damage, harm, disaster' (Ion., A., Arist. a. o.) with ἀ-σινής `unharmed, harmless' (λ 110, Sapph., Ion., A., Pl., X., hell. a. late), opposite ἐπι-σινής (Thphr. a. o.). 2. σίντης m. `destroyer, robber', mostly of beasts of prey, `thief' (Il., hell. a. late epic); σίντωρ m. `id.' (Crete IVa, AP; Fraenkel Nom. ag. 1, 123 a. 131); uncertain Σίντιες m. pl. name of the old population of Lemnos (Hom. a.o.), after Kretschmer Glotta 30, 117 prop. "the robbers" and to be distinguished from the Thracian Σιντοι. 3. Σίνις, -ιδος m. name of a mythical robber (B., E., X. a. o.), also appellat. `robber, destroyer' (A. Ag. 217 [gener. changed to ἶνις], Call., Lyc.). 4. σιναρός `damaged' (Hp., as ῥυπαρός a. o.). 5. σινότης f. `damage, flaw' (gloss.). 6. ἐπισίνιος ἐπίβουλος H. 7. σινόω (προ- σίνομαι) = σίνομαι (Man., Vett. Val. a. o.) with σινωτικός `harmful' (late). 8. σίνδρων = πονηρός (Phot.), also `slave born of a slave' (Seleukos ap. Ath.), also as PN; cf. Masson on Hipponax 121 w. n. 3; gen. pl. σινδρῶν πονηρῶν, βλαπτικῶν H.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: The present σίνομαι (second. -έομαι; cf. Schwyzer 721) wit generalized length of the ι (on the unclear σίνονται Sapph. 26, 4 s. Hamm Gramm. $217a) can be best understood as yotformation *σίν-ι̯ομαι (Schwyzer 694). If inherited, σίνομαι must like κλίνω, κρίνω contain a present-forming ν, which spread not only to the sporadic aoristforms but also to the nouns σίνος, σίντης a. o. -- Not certainly explained. PGr. *τϜι-ν- can on itself be connected with σής (if from *τϜη[ι̯]-ς) and with Germ. Þwi- in OE Þwīnan `become weak, disappear' a. o. (Wood Mod. Phil. 5, 268); apart from the semant. polyinterpretability of the relevant words, there are both for σής and for Þwīnan other explanations, s. on σής and WP. 1, 702 f. (Pok. 1054) w. lit. To be rejected explanations of σίνομαι in W.-Hofmann s. sine and sonium; older lit. in Bq and Lidén IF 19, 351 w. n. 2. -- Cf. σιφλός.
Page in Frisk: 2,708-709

Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό). . 2010.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • σίνομαι — σί̱νομαι , σίνομαι harm aor subj mp 1st sg (epic) σί̱νομαι , σίνομαι harm pres ind mp 1st sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σίνομαι — και σινοῡμαι και αμφβλ. ιων. τ. σινέομαι και αιολ. τ. σίννομαι και ενεργ τ. σίνω και σινῶ Α βλάπτω, καταστρέφω (α. [για τη Χάρυβδη] «ὅτε μοι σίνοιτό γ ἑταίρους», Ομ. Οδ. β) «ἐσίνοντο ἐπιόντες χώρους τῆς Ἀττικῆς», Ηρόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ …   Dictionary of Greek

  • σῖναι — σίνομαι harm aor imperat mp 2nd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σινόμεθα — σῑνόμεθα , σίνομαι harm aor subj mp 1st pl (epic) σῑνόμεθα , σίνομαι harm pres ind mp 1st pl σῑνόμεθα , σίνομαι harm imperf ind mp 1st pl (homeric ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σίνετ' — σί̱νεται , σίνομαι harm aor subj mp 3rd sg (epic) σί̱νεται , σίνομαι harm pres ind mp 3rd sg σί̱νετο , σίνομαι harm imperf ind mp 3rd sg (homeric ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • σινόδους — και σινόδων και σε κώδ. σινώδων, οντος, ὁ, ἡ, Α 1. (κατά τον Ησύχ.) αυτός που με τα δόντια του, με το δάγκωμά του πληγώνει ή καταστρέφει 2. το αρσ. ως ουσ. ὁ σινόδους και σινόδων είδος σαρκοφάγου ψαριού που ζει κατά αγέλες. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σιν… …   Dictionary of Greek

  • σινώ — (I) έω, Α βλ. σίνομαι. (II) όω, Α [σῑνος] σίνομαι …   Dictionary of Greek

  • κατασινομένων — κατασῑνομένων , κατά σίνομαι harm pres part mp fem gen pl κατασῑνομένων , κατά σίνομαι harm pres part mp masc/neut gen pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κατασινόμενον — κατασῑνόμενον , κατά σίνομαι harm pres part mp masc acc sg κατασῑνόμενον , κατά σίνομαι harm pres part mp neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κατασίνεται — κατασί̱νεται , κατά σίνομαι harm aor subj mp 3rd sg (epic) κατασί̱νεται , κατά σίνομαι harm pres ind mp 3rd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • περσίνου — περσί̱νου , περί σίνομαι harm pres imperat mp 2nd sg (attic epic doric) περσί̱νου , περί σίνομαι harm imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric) περί σινόω pres imperat act 2nd sg περί σινόω imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”